İlk doğdukları andan son nefeslerini verene kadar masum kalabiliyorlar.
Biz insan oğlundan çok daha temiz ruhlu canlılar bu köpekler.
Kızsan da, kızdırsan da, üzüp ihmal etsen de seni gördüğünde sallanıyor kuyrukları.
Ormana terk edip gitsen bile seni yıllar sonra görünce aşklarından deliye dönüyorlar.
Sabah uyku mahmurluğunu, akşam iş yorgunluğunu bir çırpıda unutturuveriyorlar.
Sonra sen kalkıp sokağa atıp terk edip ihanet ediyorsun bu cana.
Hayata tututunduğu tek dal olan seni kesip atıyorsun ve bir anda metrelerce yüksekten yere çakılıyor bu melek gibi can.
Etme, yaradan aşkına yapma. Bakamayacaksan, terk edeceksen ümit verme bu masuma. Çok kırılır çok üzülür çok yıpranır.
Ama yine sever hep sever seni.
Kırma seni seveni, kıracaksan uzaktan sev. Yaradan aşkına!
