Türkiye’de demokrasinin yerleşmeden yok olacağı konusunda endişelerim vardı…
Seçmeyi seçilmeyi beceremiyoruz, takım tutar gibi oy veriyoruz diye çekincelerim hep içimdeydi.
Genele baktığımda ise bu durumu gösteren o kadar çok done çarpıyordu ki gözüme içim kararıyordu.
Umudumu yitirmeye başlamıştım ne yalan söyleyeyim… Dilim varmıyordu koyun gibi güdülen bir milletiz demeye.
Sevmem ben siyaseti fazla da konuşmam, yazmam… Ancak elbetteki düşünürüm, yorumlarım…
Düşüncelerim uzunca bir süredir moralimi bozuyor halkımıza olan güvenimin ışığı sönüyordu…
Ancak bugün bir meşale yandı ki yüreğimi aydınlattı, al işte AAB yanılıyorsun diye haykırdı yüzüme..
Nasıl mutluyum yanıldığıma bilyor musunuz? Nasıl gururluyum yüzüme tokatı hemşerilerimin vurmasından
dolayı.
Ey Şanlıurfa halkı!! Teşekkürler olsun sana!!!
Binlerce kere teşekkür ederim demokrasinin hakkını verdiğiniz için.
Binlerce kere şükranlarımı yollarım size doğru yolu bulmakta zorlanmadığınız için.
Binlerce kere saygıyla eyiliyorum önünüzde ümmet, etnik köken, partizan siyaseti yapanlara fırsat vermediğiniz için.
Binlerce kere gurur duyuyorum hepinizle hizmet edene layık olduğu vefayı gösterdiğiniz için.
Yaşasın Urfalılar!!!
