Sanık olduğum davada, kendi suçumun şahidiyim.
İddia makamı da benim, savunma avukatı da.
Koridorda yankilanan mübaşirin sesi de benim.
Kırılan kalemin cikarttığı ses de, benim sesim.
Şahsım tarafımdan dava edilen kendimin suçu ise; “BEN” olmam.
Cezam müebbet, cezamı yine özbünyemde çekeceğim.
Ömür boyu beden hücremde kendimi yaşayarak, mülkün temelinin yerine gelmesini sağlayacağım.
Gereği düşünülmüştür:
Ben; bizzat kendimi, özbeöz kendim olmak suçundan, bir ömür yine ben olmaya mahkum ediyorum.
Cezamı çektiğim her gün, aynı suçtan mahkum olmak durumundayım.
Özümün temyize gitme hakkı, kendimde saklı olmak üzere!
Mahkeme bitmiştir!
Dağılın len!
