Birine açtım benimi,
Al dedim bu benim artık senin.
Senki benim herşeyimsin,
Bu ben sende daha güzel olur dedim.
Aldı beni benden, türlü şirinliklerle
Türlü güzelliklerle.
“Severim seni, çok” dedi beni verdiğim,
İnan bu sözlerime.
Gün geldi söyleyiverdi bir gün,
Annem benim ruhuma küfreder,
Oruspudur senin ruhun der,
İnanma sakın O?na.
İnanma dediği söze de inanmadım.
Bunları söyleyen göze de..
O gözlerki en deirininden birer kuyu,
Unutmayasın ey ademoğlu,
İnsan ölmeden ne ruhu çıkar ne huyu.
Anadır ki tanır kızını en inceden,
Yedisinde ne varsa o gözde,
Silinmez önce yetmişinden.
