İşten, okuldan eve dönünce kapıyı anahtarla açmamanın keyfini bilir misiniz?
Kapı açılınca ise bir gün önceden siparişini verdiğiniz yemeğin kokusu kıvrılıverir burnunuzdan kalbinize?
Yüzündeki kocaman gülümseme ile hoş geldiniiiiizzzz der?
O gülümseme ile dışarıda ne yaşarsanız yaşayın kapının eşiğinde bırakırsınız?
İçeri girdiğinizde kolları ile sarmalar sizi ve bir rahatlık hissedersiniz?
Sarmalamanın yanında size verdiği öpücüğün ise emsalini yedi cihanda bulamazsınız?
Nasıl özlemiştir sizi? Siz bu özlemi hissetseniz dahi tam idrak edemezsiniz?
Bir anda baştan aşağı süzer sizi? Bir sorun mu var diye sorar eğer canınız sıkkınsa…
Yok keyfiniz yerindeyse eğer sizinle birlikte mutlu olur?
Nazınızı çeker sizin, kaprislerinize göz yumar? Bazen şımarmanız bile hoşuna gider?
Yeri gelir burnunuzda tüter? Elini tutmak istersiniz, sarılıp boynuna ağlamak, öpmek defalarca?
Az kahır çekmemiştir sizin için?
Aylarca bir yük olsanız da sizi en kıymetli varlığı olarak yanından eksik etmemiştir.
Canından can verendir o? Yaradanın bir uzantısı gibi dünyaya can verendir?
Yeri gelir kalbini kırarsınız, yeri gelir beklentilerini karşılayamazsınız?
Bunların hiçbirini sorun etmez size karşı.
Üzülse de, kırılsa da, canı yansa da yüreğine sevginizden başka bir duyguyu sokmaz?
Çünkü ana yüreğine evlat sevgisinden öte yar olmaz?
Ver öpeyim elini?
