Yazı yazmak! Uzun zamandır yaptığım bir eylem. Çoğunun aksine yazmayı seviyorum. En çokta kimsenin okumayacağını bildiğim zamanlar yazmak hoşuma gidiyor. Yazı yazmak çok rahatlatıyor beni. Son zamanlarda artık bir şeyler çalmak da rahatlatıyor açıkçası.
Bu akşam duygu yüklü bir şekilde çalmaya başladım . Çalmaya derken de yanlış anlaşılmasın hani acemice bir şeyler tıngırdatmak işte.
Hiç sevmediğin bir şarkı çaldım ben bu akşam. “Vazgeçtim!”
Çaldıkça rahatlayacağım yerde tam aksi yüreğim şişti.
Şiştim şiştim şiştim şiştim ve baktım ki çalarak olmuyorsa yazmayı denemek lazım.
Çalarken çiseleyen gözyaşlarım yazarken sağanağa dönüştü.
İçmek, yürümek, çalmak, yazmak, vb… hiçbiri derman değil derde.
Geçmeyecek bu acı. O halde belki de kabullenene kadar aynen de o sevmediğin şarkı da söylediği gibi “yok olma zamanıdır şimdi”.
