İster kendi sesinden, ister başkasının nefesinden.
Ne zaman, nerede ve ne şekilde duyarsan duy, zor bir kelimedir “Elveda”.
Can yakar, yürek burkar, acıtır adamı!
Bu sebeple, bu gidişin niteliği bir veda olmadığı gibi, elvedaya da yeri olmayan bir gidiş.
AAB; bir süreliğine buralarda olmayacak. Dünyanın soğuk mekanlarından birinde birkaç sene geçirmek üzere.
İstanbul’dan, Urfa’dan ve dolayısıyla sevdiklerinden mesafe olarak biraz uzakta olacak.
Ancak; gönlünün ve zihininin önemli bir kısmının buralarda olacağından şüpheniz olmasın.
Fikiriscisi.com yazıları artık Belarus dolaylarından üremeye devam edecek.
Yeni bir yaşantıya selam vermek için, yarın ilk gün.
Eskiye veda mı?
Ne eskisi yahu? O hala benimle, her daim!
Kalın sağlıcakla!
yolun açık olsun, herşey gönlünce olsun, bakalım Rusya’dan neler üretecek fikirişçisi…bekliyoruz yazılarını..
Ayhan’ım, güzelliklerle dolu yepyeni bir yaşam olsun senin için.
Nerede olduğunun, ne kadar uzakta olduğunun önemi yok, sen kimlerle yaşamını örtüştürmeyi istediğin sürece…
Tabi yeni, örtüşmeler içinde bir başlangıç bu kardeşim :)
Her zaman görüşmek ve iletişimde kalmak dileğiyle.
Sevgiler.
kujuumm kebapci yoktur orda, acalim bi tane :)
Zor olan gitmek değil de bırakmak sanırım geride birilerini…Hani çok sevdiğin..Çok güldüğün..Sessiz çığlıklarını duyan..Yüreğine dokunan..Bir binanın 8. katında, içinde hapsolduğun mu yoksa aşık olduğun mu bir şehre bakarken hayatına dokunduğun…
Zor olan gitmek değil aslında..
Dön olur mu..Alışma çok soğuk diyarların soğuk insanlarına..Soğuk şehir manzaralarına..
Dön olur mu..Özle en azından..Özleyecek birşeylerin olursa durmazsın oralarda bilirim..
Git şimdi ama dön…
canımın içi ‘küçük’!!! kardeşim…
yakışıklı dayımız…asla elveda yok…
yeni güzel başlangıçlara ve umuda merhaba var..
ve bir küçük hikaye benden hediye,kıymetlime:))
http://souldiary.net/2011/02/zumrut-yesili-kucuk-bir-hikaye/
Abla aldığım en kıymetli hediye!
Çok teşekkür ederim! Çok!