15 Yillik Bir Yazı Bu!

O’na öyle bir hayranlığım var ki daha önce kimseye yada herhangi bişeye böyle bir duygu hissetmedim.

O kadar çok değer veriyor ve seviyorum ki belli etmeye çekiniyorum.

İstediği herşeyin elinde olmasını ve bunlarda payımın olmasını istiyorum.

Diğer yandan ise bu duygularımın farkına varmasını istemiyorum.

Benim her zaman yanında olacağımı, sırtını yaslanabileceğini bilmesini istiyorum ama herşeyi kendi başına yapabilecek yetenekleri olduğunun da farkında olmasını istiyorum.

O’na bu kadar yakınken ve bu kadar derin duygular beslerken kendimi dizginlemek zor geliyor!
Ama bu gerekli.

Geçen her günün kazanımı olmasını, gelişmesini, eğlenmesini, öğrenmesini istiyorum.

Bağım çok kuvvetli ve beni kendisine ciddi anlamda çekiyor.

Her gece uyumadan sağlığı, mutluluğu ve varlığı için dua ediyorum.

Kendimi uğrunda feda edebilirim.

Bu yazıyı belki okumayacak ya da okusa da anlamayacak.

Ama eminim günü geldiğinde boynuma sarılıp o “güzel gözlerinden” yaşlar dökülerek  ben de seninle aynı duygulardayım diyecek.

Fakat vaktimiz var daha bunun için. En azından bi 10-15 sene ;)

Günün sonu:

O, mavi bir deniz gibi benim için, hem de masmavi ;)