Affetmek erdemdir…

Affetmek, bağışlamak?

Af diledin mi hiç? Hata yaptın mı? Üzüldün, pişman oldun mu? ?Naaptım lan? ben dedin mi?
Keşke, keşke söylemeseydim, gitmeseydim, terk etmeseydim, kırmasaydım kalbini diye düşünmedin mi hiç?

Aldatılmadın mı sanıyorsun bugüne kadar?  Kandırılmadın mı? Kırılmadın mı?  Yanılmadın mı? Nasıl inandım ona? Nasıl kaptırdım kendimi? Gerçeği nasıl görmedim, göremedim diye ağlamadın mı? Pişman olmadın mı güvendiğin için hiç?

İçin yemedi mi içini hiç?

Hepsi geçti başından değil mi?

İzler bıraktı sende..  Canını yaktı yaşadıkların.. Tecrübelerin oldu, bir yandan da korkuların? Hatta kimi zaman takıntıların?

Ona, onlara, birilerine, berilerine, ülkeye, ırka, annene, kardeşine, dostuna, ?

Ne kadar çok insana kızdın değil mi? Merak etme bir o kadarını da kızdırmışsındır?

Ama hayatında öyle çok sinirlendiğin, düşman olduğun kimseler oldu ki, ömür billah bu kızgınlığın geçmedi? Geçmez sandın? Hiçbir zaman affetmeyi düşünmedin?

Ya bir gün gelirde kapını çalarsa o? Ben, zamanında hata yapmışım, kusura bakma derse?

Üzerinden zaman geçmiş, acın küllenmiş, hiddetin dinlenmişse?
Sızın azalmış, gururun yenilenmiş, bünyen sindirmişse?

Af dileyeni affedeceksin sen?

Affetmenin erdemini tadacaksın. O an kendinle gurur duyacaksın? Af dilemenin aciziyetini yaşamaktansa, affetmenin hükümranlığını süreceksin?

Her an, yüreğinde taşıdığın kinin, sana ne kadar yük olduğunu fark edeceksin ve affetmenin dayanılmaz hafifliğinde ferahlayacaksın?

Hata, her insana; bağışlamak, büyük yüreklere, geniş gönüllere, erdemli bireylere mahsustur?