Bulamadik

En çok güldüğüm O idi… Arkasından en çok ağladıklarım listesinde ise en üst sıralardaydı…
Aramızdan biri de çıksın desin ki “Ben bu adamın filmlerini izlemedim” ya da bir başkanız desin ki “Yüzümde ki tek bir gülümsemede dahi O’nun payı olmadı”
İlkokul yıllarım filmlerini izlemeyle geçti, Ortaokul yıllarımda ise artık filmleri izlerken replikleri ezbere bilir hale gelmiştim.
Okulda arkadaşlarımla boş derslerde toplanır film repliklerini birbirimize tekrar tekrar tekrar eder, ettikçe de kahkaha üstüne kahkaha atardık.
Kendisi yeri geldi köyden şehre indi, yeri geldi en kral çöpçü oldu… Karşımıza en bilindik en doğal en “halk” rollerde çıktı…
Almanya’da bir polis olduğu da oldu, köyde başlık parası için anasını kandırmak için taklalar atan bir aşığı oynadığı da…
Belki de en çok güldüğümüz ve unutmadığımız rollerini ise Hababam Sınıfı’nda, Süt Kardeşlerde ve Şabanoğlu Şaban’da oynadı…
Düşündükçe aklıma yüzlerce sahne geliyor ve hangisini yazacağımı şaşırıyorum…
Hababamdaki Müfettişi deli ettiği İnek Yahnisi sahnesi:
-” İnek Yahnisini de hiç sevmem beni külbastı yapsanız olmaz mı?”
Yine aynı müfettiş ama bu sefer Balkan Savaşı:
-“Çocuklar ortalıkta perişan Baba Baba!! diye bağırıyorlardı”
Edebiyat dersinde Zühtü hocanın söylediklerini tekrar ederken:
-“Bekçi Hurşit’in eline lüverver vermişler yakalarsa sizi de vurur bizi de vurur”
Ya da Badi Ekrem’in o yaz nerede olduğunu bulmaya çalıştığı sahne:
BE: Geç denizi
Şaban: Geçemem!!
BE: Niye?
Şaban: E yüzme bilmiyorum boğulurum hocam :)
Bu sahnelerin sonu yok… Sayısız sahneyi sayısız kere izler sonsuza kadar gülebilirim…
Özellikle bizim yaş dönemimizde olan insanlarda “Şaban” tiplemesinin çok farklı bir yeri var. Çünkü TV’nin yükselme dönemi ile bizim çocukluk ve ergenlik dönemimiz aynı zamana denk geldi ve biz Şaban filmleri ile büyüdük.