Fuzuli demiş ya; “Söylesem tesiri yok, sussam, gönül razı değil” diye. İşte tam da o durumdayım. Çok söyledim, söylediklerim duyulmadı.Çok haykırdım, çığlıklarım yankı…
Saatleri sayiyorum senin icin, her bir dakika bir gun gibi geliyor. Yarin ne yapacagimi bilmiyorum ama cok ozel bir gune…
Seni benden çıkarırsan geriye ne kalır ki?Hiç. Hiç dediğin nedir ki?Sensiz bir ben. Sen hiç sensiz kaldın mı?Kalma çok acıtıyor.…
“Erkek çocuklar için anneleri kız çocukları için babaları” diye bir söylem vardır, benim hiç katılmadığım.Bence hem annenin hem de babanın…
Son zamanlarda çok fazla biyografi okuyup, dinliyor, izliyorum. Bu biyografilerde yer alan kişiler genellikle ailelerinin, sülalelerinin birkaç nesil geçmişini isimleriyle,…
Daha önce de defaatle yazdığım gibi yazı yazıyor olmak, blog tutmak kendi adıma yaptığım en kıymetli şeylerden biri benim için.…
İçimdeki feryadın elleri var sanki O ellerle göğüs kafesimi parçalayıp karşıdaki dağları yıkmaya gitmeye çalışıyor adeta. Onu sakinleştirmek için göz…
Aşk! Ezelden ebede ama sadece ve sadece tek kişiye… sana! Aşk, sana ve sadece sana.. Bir ömür nefesim senin nefesin…
Karanlık!Soğuk!Sessiz!Biraz ürkütücü! Yalnız… Karanlığa fener varSoğuğa battaniye.Sessizliğe şarkılar,Ürkmeye karşı ise cesaret. Yalnızlığıma, sensizliğe ise çözüm yok.
“Evsiz” olmak sokakta yaşamak değilmiş. Evsiz olmak, hiçbir yerde kendini evinde hissedememekmiş. Ev, iki harfli ama çok anlamlıymış.